Rob de Boer
De ‘Bokkenflotser’ is niet meer
Hilversum, 07 september 1941 – 08 juni 2023
Op 8 juni is op 81-jarige leeftijd ons oud lid, vaste supporter en roemrucht klaverjasser Rob de Boer overleden. Rob was een leven lang honkbal!
Hij begon als speler bij Donar, wat nu ASC Hilversum Hurricanes is, en was een kenmerkende speler. Niet alleen door zijn spel, maar ook door zijn commentaar en humor tijdens de wedstrijden. Zijn voorbereidingen waren niet altijd vlekkeloos. Zo was hij een keer wat later en werd met een taxi afgezet bij het Statewapen, ons vaste vertrekpunt. Hij had de nacht in de cel doorgebracht vanwege een klein vechtpartijtje met een agent die dat met een nat pak moest bekopen. Hij was bloedfanatiek en kon als eerste honkman ook best een balletje raken. Na zijn actieve jaren bij het honkbal verhuisde hij naar het herensoftbal waar hij met veel oude knarren een balletje gooide op de vrijdagavond.
Naast actief speler zette Rob zich ook vaak in bij werkzaamheden op en rond de velden. Toen we verhuisden van het Donarveld naar het Sportpark “regelde” Rob allerlei materiaal wat we goed konden gebruiken in de kantine. De kantine kreeg dan ook de toepasselijke naam “Het gestolen Honk”. Na een bestuurscrisis nam Rob plaats in een commissie die met aanbevelingen moest komen voor een nieuw bestuur en dat lukte. Daarnaast heeft hij jarenlang onderhoud gepleegd op de velden en kantine van ASC Hilversum. Onenigheid binnen de vereniging maakt daar helaas een einde aan, want Rob nam geen blad voor de mond als hij het ergens niet mee eens was. En kon slecht tegen onrecht. Rob bleef de club altijd trouw. Als supporter bij meerdere teams en als fan van zijn zoon Rob jr die een fanatiek American Footballspeler was. Ook in de wintermaanden bezocht hij ons complex en was dan een fanatiek klaverjasser. Hij was een roemrucht kaarter, maar kon zijn maat ook weleens de huid volschelden als zij of hij een verkeerde keuze maakte. “Hoe kun je nou zo stom uitkomen?”
Rob was ook een fervent visser. Samen met zijn vrouw Ina trok hij erop uit en viste de hele Weesper haven leeg. Ina was zijn maatje en na haar overlijden in 2016 was voor Rob de lol er wel een beetje vanaf. Hij miste Ina enorm en voelde zich eenzaam en alleen. Net toen hij weer een beetje opkrabbelde kwam Corona om de hoek en was hij aan huis gekluisterd vanwege zijn COPD. Na Corona deed hij toch weer mee met klaverjassen en werd opgehaald en thuisgebracht door zijn maatje Mieneke. Hij genoot er echt van, maar kon het seizoen niet afmaken. Vlak voor het einde van het seizoen had Rob zijn laatste troef uitgespeeld.
Rob was een intelligente, eigenwijze, enthousiaste, humoristische en warme man. Een familieman die trots was op zijn kinderen en kleinkinderen. Ruwe bolster, blanke pit. We gaan hem missen. We wensen de familie heel veel sterkte voor nu en in de toekomst.
